MBP

Wystarczy włożyć do odtwarzacza płytę CD, aby posłuchać wierszy w interpretacji najwybitniejszych polskich aktorów. Płyta zawiera następujące wiersze: Słoń Trąbalski, Cuda i dziwy, Bambo, Rycerz Krzykalski, Kotek, O panu Tralalińskim, Spóźniony słowik, Pstryk, Figielek, Pan Maluśkiewicz i wieloryb, Lokomotywa, Zosia Samosia, Okulary, O Grzesiu i kłamczuszku i jego cioci, Ptasie radio, Stół, Rzeczka, Wszyscy dla wszystkich, Mróz, W aeroplanie.

Wojna nie ma w sobie nic z kobiety była gotowa już w 1983 roku. Dwa lata przeleżała w wydawnictwie. Autorkę oskarżono o "pacyfizm, naturalizm oraz podważanie heroicznego obrazu kobiety radzieckiej". W okresie pieriestrojki książka prawie jednocześnie ukazywała się w odcinkach w dwóch rosyjskich czasopismach: "Oktiabr" i "Roman-gazieta" i została opublikowana w dwóch wydawnictwach: mińskim Mastackaja Litaratura oraz moskiewskim Sowietskij Pisatiel. Łączny nakład wyniósł prawie dwa miliony egzemplarzy. Na podstawie książki powstał cykl filmów dokumentalnych, wyróżniony m.in. Srebrnym Gołębiem na Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku. Jegor Letow, założyciel i wokalista legendarnego rosyjskiego zespołu punkrockowego Grażdanskaja Oborona, napisał piosenkę zainspirowaną książką Aleksijewicz.

To książka pasjonująca - i wstrząsająca. Wielka białoruska reporterka, Swietłana Aleksijewicz, jedna z najwybitniejszych dziennikarek Europy, na miarę Oriany Fallaci, zapisała wojnę... kobiet. W drugiej wojnie światowej bowiem walczyły przeciw Niemcom hitlerowskim kobiety - rosyjskie, białoruskie, ukraińskie. Z bronią w ręku. Strzelając, rzucając granatami, wysadzając. Jako żołnierze pierwszej linii, jako zwiad, jako dywersantki. A więc - zabijając i same ginąc. W tej książce nie ma patetycznych komentarzy autorskich. Jest zapis opowieści tych kobiet, które przeżyły...
(Stefan Bratkowski)

Księga Swietłany Aleksijewicz ma szanse nie tylko na rozgłos, ale i na lekturę uważną. Nie jest jedynie zbiorem wyznań i relacji o losach kobiet sowieckich, uczestniczących bezpośrednio w minionej wojnie, choć i to stanowi ewenement bez precedensu. Przez przytoczone w niej zwierzenia przebijają się co rusz świadectwa składające się na nieznany lub ukrywany obraz codzienności sowieckiej; są równie wymowne jak opisy przeżyć, cierpień i wojennych przygód relatorek.
(Prof. Jerzy Pomianowski)

Swietłana Aleksijewicz uporczywie walczy o pamięć, pisze o wojnie, patrząc oczami kobiet, i nagle okazuje się, że takiej wojny nie znaliśmy - że "przed nami ukryty jest cały świat". Przebija się przez mur stereotypów i niechęci, także ze strony samych bohaterek, i spisuje zapomniane historie. Historie, które muszą urodzić się na nowo.
(Sylwia Chutnik)

Czy wiesz, jak bogaty jest świat Twojego dziecka? Czy Twoje dziecko zna Twój świat? Dziewczynki i chłopcy w wieku szkolnym chcą poznawać, uczyć się i odkrywać. I robić to razem... z tatą. Dowiedz się: - jak godzić rolę ojca z pracą zawodową, - kiedy działać, a kiedy zachować spokój, - co niszczy, a co buduje trwałą więź z dzieckiem, - czego potrzebują z Twojej strony dzieci w wieku szkolnym. Przygotuj się na jedną z najwspanialszych przygód w swoim życiu. Odkryj wspólnie z dzieckiem świat, jakiego razem nie znaliście! Czyta - Krzysztof Ziemiec; dziennikarz radiowy i telewizyjny, prezenter "Wiadomości" i autor programu "Niepokonani" w TVP1; ojciec trojga dzieci, które uratował przed pożarem, ulegając przy tym groźnemu poparzeniu.

Napisałam Zwyczajnego faceta , bo tacy istnieją. Nie rzucają się w oczy, są cisi, nie narzekają, cierpliwie znosząc swój los. Dyskretni, a może wstydliwi?

Temat przemocy psychicznej dotyczy głównie kobiet, ale i one bywają niebezpieczne, głośne, trudne, "awanturne". Głupota, podłość i inne cechy ludzkie nie posiadają określonej płci. Według mnie (jestem emancypantką) są dobrzy i źli ludzie, a nie anielskie kobiety i wredni faceci.
Chyba zauważyłam problem i opisałam go - po prostu. Tak powstają książki. Życzę dobrej lektury!
(Małgorzata Kalicińska)